Saturday, June 17, 2017







எல்லா பொருட்களையும் வாங்கி விட்டேன். வீட்டிற்கு சென்று கொண்டுமிருக்கிறேன். என்னவோ ஓன்று போதாமல் மனதில் இடையூறாய் இருந்து கொண்டிருக்கிறது. வாகன நெருக்கடிகளில் சாலையை கடக்கும் போது கோமதி முகம் மின்னி விட்டது. மும்பையில் பார் ஒன்றில் அவிழ்த்துப் போட்டு ஆடுகிறாள். மன்னிக்கவும். கண்ணியம் தாண்டி விட்டேன். கோமதி என் மனைவி தான். ஹோலி ஏஞ்சல் என்கிற பெயரில் கிளப் டான்சராய் இருக்கிறாள். மூன்று நாளைக்கு ஒரு முறை அவளுக்கு நள்ளிரவு பணி. ஆகவே இந்த நேரத்தில் தொலை பேசியாக வேண்டும்.

சொல்லு, கிஷோர். மினி என்ன சொல்கிறாள்?

என்ன சொல்லுவாள்? கோடை விடுமுறை முழுவதும் நீ அவளோடு இருக்க வேண்டுமாம். தினமும் கட்டிப் பிடித்து உறங்க வேண்டுமாம்.

நகைப்பது கேட்டது. சிறு அமைதி.

கேட்டதை எல்லாம் வாங்கிக் கொடு கிஷோர். ஓத்துக் குடிச்சிட்டு மங்களம் பாடிடாதே.

தப்பான சொற்கள். எனக்கு கோபம் வருகிறது. என்ன களைப்பாக இருக்கிறாயா என்கிறேன். இல்லையே என்று முடிப்பதற்குள் மானேஜர் கூட படுத்திருப்பாய் என்று விட்டேன்.

மானேஜர் ஊரில் இல்லை

மன்னித்துக் கொள். கோபத்தில் சொல்லி விட்டேன்

அந்த ஒரு ஆளுக்கு பதிலாய் மூன்று இளைஞர்களை பணிக்கு அமர்த்தி இருக்கிறார்கள். பயில்வான்கள் என்று வைத்துக் கொள்ளேன். ஒருவன் முன்னால். ஒருவன் பின்னால். ஒருவன் வாயில். சரியான ஆட்டம். தண்ணீராய் பொங்கி வழிந்து முடிந்து விட்டேன். உன்னால் என்ன செய்ய முடியும்?

அப்புறம் வழக்கம் போல அழ ஆரம்பித்து விட்டாள். அவளை சமாதானம் செய்ய ஒரு மணி நேரத்துக்கு மேல் ஆயிற்று. நீ நம் குடும்பம் பொருட்டு எரிகிற மெழுகுவத்தி என்கிற கணக்குக்கு தான் அடங்கி வந்தாள். அதற்குள் யாரோ ஒரு வேசி மகன் அழைக்கும் குரல் கேட்டது. ஜமீலா அழைக்கிறாள் என்று அவள் சொன்ன பொய்யை கசக்கியவாறே வந்து சேர்ந்தேன். நல்ல வேளை, மினி படுத்து விடவில்லை. நான் வருவதை அறிந்து படிப்பது போல நடித்துக் கொண்டிருந்தாள். நான்காம் வகுப்புகாரி. ஆடைகளை கழற்ற சொல்லி குப்புற படுக்க வைத்தேன்.  இடுப்பில் புட்டத்துக்கு மேல் ஒரு சிறிய துண்டு.

அச்சா

என்னம்மா

உனக்கு படிக்க வரவில்லை. ஏதாவது வீட்டு வேலை செய்து பிழைப்பை பார் என்று சொல்லுகிறாள் ஆசிரியை. இன்று மட்டும் நான்கு அறை அறைந்தாள்.

ஓ, பார்த்துக் கொள்கிறேன்.

இது ஆலிவ் ஆயில் மசாஜ். நெற்றியில் இருந்து கால் விரல்கள் வரை கனிய கனிய செய்ய வேண்டும். மார்புகளுக்கும் புட்டங்களுக்கும் நன்றாக நேரம் எடுத்துக் கொள்ளுவேன். மினிக்கு இந்த நேரம் தூக்கம் சொக்கிக் கொண்டு வரும். முடிந்த உடன் எழுப்பினேன். கண்களை திறந்ததும் அவள் வைன் குப்பியை தான் பார்த்தாள். மிகவும் பிடித்தமான அந்த நூறு மில்லி வைனை சப்பிக் கொண்டு விழுங்கினாள். கொறிப்பதற்கு எதுவும் வேண்டாம். நல்ல சுடு நீரில் குளிக்க வைத்தேன். பசியுடன் கோழிக்காலை கடித்துக் கொண்டு பிரியாணியை தின்றாள். உறங்கி விட்டவளின் கையை வாயைக் கழுவி ஏ சி யில் படுக்க வைத்தேன். மென்மையான ஒரு போர்வையை எடுத்து மார்பு வரை போத்தி விட்டேன்.    

பையனை தேட வேண்டியிருந்தது. இரண்டாம் வகுப்பு ஆள். அவனை விட பெரிய பையன்களோடு விளையாடிக் கொண்டிருந்தவனை மீட்டுக் கொண்டு வந்து சோறு போட்டு தூங்க வைத்து மாடிக்கு வந்து சேர்ந்தேன். எல்லோரும் மூன்று பெக்குகளை தாண்டி விட்டிருந்தார்கள். குடித்திருக்கிறவர்களில் ராம ஜெயம் தான் சர்வ நிதானத்துடன் இருந்தான். என்னைப் பார்த்த உடன் ஒரு கோப்பையை என்னிடம் திணித்து விட்டு கட்டிக் கொண்டான்.

கிஷோர். நான் காதலில் விழுந்து விட்டேன், யாராவது சொன்னார்களா?

எழுந்து விட்டாயா, இல்லையா?

காதல் ஒரு பயணம். சொர்க்கத்தில் இருந்து நரகத்துக்கும், நரகத்தில் இருந்து சொர்கத்துக்கும் போனவாறு வந்தவாறு இருத்தல். சில நேரம் தலை மயிர் பறக்கிறது. சில நேரம் உயிரே பறந்து காணாமற் போய் திரும்பி வருகிறது. அடுப்பில் வைத்த பாலாய் கொதித்து வெளியேறிக் கொண்டிருக்கிறேன்.

ராம ஜெயம் ஒரு கல்லூரி மாணவன். கீழே, நான்கு வீடுகள் தள்ளி இருக்கிற முருங்கை மர வீட்டில் இருக்கிற கவிதாவை இவன் விரும்புகிறான். அவளும் கல்லூரி படிக்கிறவள் தான். சொல்லப் போனால் நாளை பிற்பகல் இரண்டு முப்பதுக்குள் அவள் கல்லூரி கட்டணத்தை செலுத்தியாக வேண்டும். அவளது அக்கா சினிமா படப்பிடிப்பில் தட்டு கழுவுகிறவள். உன்னால் பணம் கட்ட முடிந்தால் நீ படித்துக் கொள்ளலாம் என்கிற சலுகையை கொடுத்திருக்கிறாள். கவிதாவிற்கு பணம் வேண்டும், பெருமூச்சுக்கு பிறந்த ராம ஜெயம் கொடுப்பானா?

பணத்தை ஏற்பாடு செய்கிறேன் என்று சொல்லியிருந்தேன்.

காலையில் ஒரு வாடகைக் காரை பிடித்துக் கொண்டு ஸ்டுடியோ பக்கம் வந்து விட்டோம். போன முறை மாதிரி இல்லாமல் இப்போது கவிதா கொஞ்சம் பதட்டமாய் இருந்தாள். நான் ஆற்றுப்படுத்தினேன். தொலைபேசியில் விவரத்தை கூறிய மறு வினாடியே பாண்டியன் அண்ணன் வந்தார். படப்பிடிப்பு நடக்கிற இந்தப் படத்திலும் நடிகர் ஹரிஹர்க்கு உடை வடிவமைப்பாளராக இருக்கிறார். மூவருமாக போனோம். நடிகர் எங்களிடம் நட்புரீதியாய் புன்னகைத்து விட்டு கொஞ்சம் காத்திருக்க வேண்டும் என்று பணிவன்புடன் கேட்டுக் கொண்டார். நான் கொஞ்சம் அதிகமாகவே உடலை வளைத்து நான் உங்கள் அடிமை என்பதை தெளிவுபடுத்தினேன்.

ஒரு இடைவேளை கிடைத்தது. எனக்கு மாதுளம் பழ பானம் கொடுத்தார்கள். நன்றாய் குளிரிட்டிருந்தது. அசாத்தியமான சுவையும் கூட. மினிக்கு மதிய வேளைகளில் வாங்கிக் கொடுக்க வேண்டும் என்று முன்னரே திட்டம் போட்டு வைத்திருந்தேன். நடிகருடன் காரில் சென்று வெறும் ஐந்து நிமிடத்தில் நான் பானம் குடிப்பதற்குள் திரும்பி வந்து விட்ட கவிதா சோடா வேண்டும் என்று கேட்டாள். வந்ததும் முழு சோடாவினாலும் வாயைக் கொப்புளித்துக் கொண்டாள். அண்ணன் தாமதிக்காமல் கொண்டு வந்த பணத்தில் நான் கொஞ்சம் எடுத்துக் கொண்டு மிச்சம் அவளிடம் கொடுத்து ஓட சொன்னேன். இன்னும் ஒரு மணி நேரம் இருக்கிறது. கல்லூரியில் பணம் கட்டி விடலாம்.

இன்று இரவும் கவிதா மீது உள்ள காதலை ராமஜெயம் முழங்கிக் கொண்டிருக்கிறான். இந்த ராணி தெருவில் இல்லாத வேசித்தனம் இல்லை. நெருப்புக்கு நடுவே தெய்வம் போல அவள் ஒளிர்ந்து கொண்டிருக்கிறாள், உன்னால் இல்லையென்று சொல்ல முடியுமா என்று என்னை சவாலுக்கு அழைத்தான். இதெல்லாம் சகஜம் தான். உலகில் இப்படி எல்லாம் பல பேர் காரியம் அறியாத குழந்தைகளாய் தான் இருக்கிறார்கள். நான் அவனை தடவிக் கொடுத்து தீவிரமாகவே கவிதா நல்லவள், அவளை நீ கல்யாணம் செய்து கொள்ள வேண்டும் என்று நேர்மறை உத்வேகம் கொடுத்தேன். ஒரு நண்பனாய் அது என் கடமையுமாகும்.

அப்போது தான் ஒருவன் வந்தான்.

அறிவழகன் மருத்துவமனையில் அனுமதிக்கப்பட்டு உயிருக்கு ஆபத்தான நிலையில் இருக்கிறாராம். உங்களுக்கு தெரியும். அவர் பிரபலமடைந்து வரும் ஒரு நடிகர். அரசியல் சார்புள்ளவர். நாளைக்கு முதல்வராகக் கூடிய ஒருவருடைய மகன். என்ன பிரச்சினை என்று கேட்டேன். அவர் ஒரு மனைவி இரண்டு பிள்ளைகள் கொண்ட குடும்பஸ்தராய் இருந்த போதும் நடிகை மிருதுளாவை காதலித்துக் கொண்டிருக்கிறார். திரைப்பட துறையினர் அத்தனை பேரும் மூன்று மாதங்களாய் பேசிக் கொண்டிருக்கிற ரகசியம் தான் இது. மனைவி குழந்தைகளை கைவிட்டுவிட்டு தனியாய் வந்து விட்டார் என்றும் இன்றோ நாளையோ மிருதுளாவின் கழுத்தில் திருப்பதியில் வைத்து தாலி கட்டி விடுவார் என்கிற செய்தியை எதிர்பார்த்திருந்தோம்.

அவள் எப்படி தான் அந்தப் பச்சை துரோகத்தை செய்தாளோ? நான் உன்னை விரும்பியதே இல்லை என்று அடித்து சொல்லி இருக்கிறாள். அறிவழகன் ஐயாவின் மனம் பஞ்சு போன்றது என்பதை நாம் எல்லோரும் அறிவோம், இல்லையா? விஷம் குடித்து படுத்து விட்டிருக்கிறார். உயிர் திரும்பக் கிடைக்குமா இல்லையா தெரியவில்லை.

எல்லோரும் கொதித்தார்கள்.

தேவடியாள் பெற்றெடுத்த திருமகள் என்றான் ராம ஜெயம். கேரளாவில் இருந்து நடிக்க வந்து, ஆள் மயக்கி வேலை செய்து நல்லவர்களை கொன்று கொண்டிருக்கிறாள். விட்டு வைக்கலாமா? எனக்கு மட்டும் ஒரு  வாய்ப்பு கிடைத்தது என்றால் இப்போதே சென்று அவளது சூத்துகளை அறுத்துப் போட்டு விட்டு வருவேன் என்று உறுமினான்.

 நான் நிதானித்தேன்.

ஒரு காலத்தில் நான் அழகன். ஊரில் இருந்து மாடு போல உழைத்து மிருகம் போல வாழ பிடிக்காமல் நகரத்துக்கு வந்தேன். கமல ஹாசனைப் போலவோ, ரஜனி காந்தைப் போலவோ திரையில் உதித்து விட முடியும் என்கிற கனவு தகர்ந்து, ஒரு டாபர் மாமாவாக வயிறு வளர்த்துக் கொண்டிருக்கிறேன். என் மனைவி அயிட்டம் டேன்ஸ் ஆடி துட்டு அனுப்பிக் கொண்டிருக்கிறாள். நாங்கள் வாழும் இந்த எச்சில் வாழ்க்கைக்கு என்றாவது ஒரு தினம் பழி தீர்க்க வேண்டாம்? அதற்கு தான் நான் என் மகளை வளர்த்துக் கொண்டிருக்கிறேன். நம்பர் ஒன் மிருதுளாவை விட எல்லாம் உயரத்துக்கு அவளை கொண்டு போவேன். இன்று இப்போது நான் பார்த்துக் கொண்டு இருப்பதெல்லாம் தான் கனவு. நாளை எழ வேண்டும். வயிற்றுக்காக என்றில்லாமல் எல்லாவற்றிற்காகவும் எல்லா நேரத்திலும் கூட்டிக் கொடுக்கிற இந்த மகா ஜனங்களை அசடுகளாக நிறுத்த வேண்டும், என் மகளைக் காட்டி.

எவ்வளவு வேலையிருக்கிறது? மிருதுளாவை தப்பாய் பேசின ராம ஜெயத்தை நான் அந்தப் போதையிலும் அடித்து மூஞ்சியை உடைக்கவில்லை. திரும்பி வந்து தூங்கிக் கொண்டிருந்த மினியின் முகத்தை கொஞ்ச நேரம் பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். உங்களுடைய ரசிகர்களுக்கு நீங்கள் என்ன சொல்ல விரும்புகிறீர்கள் என்று இவளிடம் கேட்பார்கள். நான் என்ன சொல்லறது, ஓலகத்துல நமக்கு அப்பா அம்மா தான் முக்கியம். அவங்கள நல்லா வெச்சு பாத்துக்கங்க என்று கண்டிப்பாக இவள் பதில் சொல்வாள்.

வேற என்ன. கெடக்கறானுங்க. தூங்கு.



ஹீரோயின்
ஒரு சிறுகதை.
     

 


Wednesday, June 14, 2017



அரிது
வீசும் காற்றின் பாத சுவடுகளை
தவற விட ஏலாத கட்டுமரக்காரனின்
ஒரு நாள் வானம் ஒரு பெரிய ஓர்மையாயிற்று
எரிந்தும் அணைந்தும் அரிது ,
அப்படி நின்று விட்ட விண்மீன்.

கண்ணீர் உப்பு
கடல் நீர் உப்பு
தடதடக்கும் காற்றால்
தடுக்கி விழுவதெல்லாம் உப்பு
கரையில் கனவில் கட்டிலில் உப்பு
விழுங்கி வெளிவிடும்
பிராணனில்
தேன்.

சொல்ல விரும்புவது
ஏலேலோ ஐலசா.









  

Friday, June 9, 2017




யாரோ ஒருவனை வெட்டிப் போட்டிருக்கிறார்கள்.
பிணத்தை பார்ப்பதற்கு முன்னே ஏதாவது ஒரு நாய்
நிச்சிந்தையோடு நடந்து போயிற்றா தெரியவில்லை
முன் விரோதமா முன் விதிப் பயனா தெரியவில்லை
கத்தி வீசப்படுவதற்கு முன்னால் சிந்தித்துக் கொண்டு
இருந்திருக்கலாம், சீழ்க்கையடித்தவாறு இருந்திருக்கலாம்,
தெரியவில்லை.
வீசியவனே சாவிலிருந்து தப்பி போயிருக்கலாம்
வீசிய கத்தியே வீழ்ந்தவுனடையதாய் இருக்கலாம்
எதையும் எப்படி சொல்லி விட முடியும்
நட்ட கண்களுடன் இவன் வருகையை காத்து ஒரு
கன்னி இள மானோ கண்ணவிந்த ஒரு தாயோ மட்டும்
இவனுக்கு இல்லை, உறுதி.

அட விடுறா அட விடுறா என்பது போல
பாருங்கள், இந்த முகத்தில் எத்தனை ஏளனம் ?