Tuesday, May 7, 2019






அன்று அது சாம்பல் நிறமுள்ள
சாயந்திரம், மேகங்கள்
குளத்துப் புழைக்கே இறங்கும்
போலிருந்தன
மழை எங்கோ தூரத்திலிருந்து
வெறித்திருப்பது தெரிந்தே தானோ
இடுப்புக்கு கீழே தன்னை சில்லென வைத்துக் கொண்டது நதி
முழ்கும் போதும் எழுந்து விடுவித்துக்
கொள்ளும் போதும்
நான் நெஞ்சுக் குழியில் ஒரு
பாறையோடிருந்தேன்
விபத்து போல
தொட்டு விடும் தூரத்திலிருந்தும்
எட்டியே இருக்க வேண்டிய மானுட தருணங்களை
வியந்தவாறு.

கருமீன்கள் துள்ளியவாறிருந்து தண்ணீரை
நடுங்க வைத்திருந்த போது
நீ புன்னகைத்த காலத்தின் நொறுங்கின கண்ணாடி சில்லைத் தேடினேன்.

அது உலகு பூராவையும் மினுங்க வைத்துக் கொண்டிருக்கிறது காண்.

Thursday, May 2, 2019






மூச்சு முட்டக் குடித்துத் தூங்கி
ஒரு பாய்ச்சலில் குறுகிய இரவைக் கடந்து
அடிவயிற்றின் மூத்திர முட்டலில்
கழிவறைக் கதவை அதிரடியில் திறந்தால்
உறுமிக் கொண்டு ஒரு புலி

ஹேங்ஓவர் பாச்சுலர்ஸ் போல
ஹா வாழ்வு எத்தனை புதுமை
இப்போது நாம் மைக் டைசனை அடிக்கலாம்
நிலைக்கண்ணாடி நோக்கி சுத்தியலால்
பெயர்த்துக் கொள்ளலாம் நமது முன் பற்களை

ஹா, வாழ்வு எவ்வளவு புதுமை?

நான் என் பொன்னுங்கட்டிப் புலியை
நறுநெய் பூசிக் குளிப்பாட்டி பவுடர் போட்டு
பொட்டிட்டு பட்டுடுத்தி பல்லில் ஓன்று போட்டு
சிரித்தவாறு ஹீட்டரிடுகையில் அது
ஒன்றைக் கரத்தில் எடுத்துக் கொண்டது,
துப்பாக்கி, ஹாண்ட்ஸ் அப்.

ஹா, வாழ்வு எவ்வளவு புதுமை?

வாழத்தான் ஆகவில்லை.