நுங்கை அடித்து இளநீரில் இறக்கி
பனித்துண்டுகள் மிதக்கும் போது
ஒரு அறுபது மில்லி ஓட்கா கலக்கும்
கைக்கு அடக்கமான குளத்தில்
நான் எனது முகம் பார்ப்பேன்
என்னை வெறித்திருந்த காலத்தின் புன்னகையை
ஏந்தி நின்றவளின் மனம் பார்ப்பேன்
நாங்கள் பாவிக்காத கத்திகளின் கூர்மை பளிச்சிடும்போது
அக்குளத்தில் கண்ணீர் அலையடிப்பது
பார்ப்பேன்
நார்சிசம் அவமானத்தில் விலகி இருப்பதையும்
கூட
பார்ப்பேன்.
No comments:
Post a Comment