ஒரு மாவிலை நரம்பை இந்தக் குழந்தை 

நிரடிக் கொண்டிருப்பது போலவே 

மலையில் இருந்து நகரும் மூடுபனியில் 

அவள் துழாவுகிறாள் 

வாழையிலையை பிரிக்கும்போது ஆவி மணக்க 

அடையின் நறுமணத்துடன்

ஒளி குறைந்த அடுக்களையில்     

கட்டியணைத்து முத்தமிடும் அம்மாவுக்கு

ஒரு மனம், அதற்கு ஒரு மணம், அதைக் கடந்தால் அங்கே 

தோட்டம் முழுக்க விடியலின் மணம் பிடித்து 

காளான்கள் நிற்க, மரவட்டைகள் 

ஊரும் 

கிணற்றின் நீர் கவிழும் வாய்க்கால்களில்  

சலசலக்கிறது, அவள் தனது பாதங்களின் வடிவை 

பெருமிதித்து முன்னேறுகையில்

ஒரு யுகத்தில் முன்னேறிக் கொண்டிருக்கையில்  

கருத்த தென்னையின் பக்கவாட்டிருந்து 

ஒரு பயலின் புன்னகை, 

பால் ஊற்றுவதை நிறுத்துகிறார்கள்

ஷைலஜாவின் மூச்சு நின்றதை பார்த்தேன் 

குழிக்குள் இறக்கி மண்ணள்ளிப் போடும் போது கூட 

அந்த சிரித்த முகத்துக்கு வியந்திருந்தார்கள்.