மாசறு பொன்
கடைசியாக மறையும்போது
மின்னிய ஒளி
ஒரு ஆயுளுக்கு தங்கியது
அது பூவிதழ் பாதமா
புன்னகை இதழ்களா
தலை கீழ் கருஞ்சுடரா
நிழல் பொழியும்
நிலா சிதறும்
கண்கள் தானா, அவற்றின்
கருமணிகளா
பாம்பா
கயிறா
ஒரு பெரு வெடிப்புக்கு அப்புறம்
வாழ்வின் வெளி விரிந்தவாறிருக்கிறது
