கனவும் காயங்களும்

வருத்தம் கொள்ளுவதற்கு
எதிலேயும் எதுவும் இருப்பது இல்லை
என்றாலும் எப்படியோ
எல்லாவற்றிலும் வருத்தம்
உண்டாகி விடுகிறது

நிலவு
அலைகடலில் முகம் பார்ப்பது போல்
நாமெல்லாம்
யாரிடமோ எதிர்பார்க்கும் போது
வெறுமை பள்லிளிக்கிறது
யாரிடமும் குற்றமில்லை
வாழ்வின் சமுத்ரம் ஒருபோதும் மற்றவருக்காக
பொங்குவதில்லை

மற்றும்
புரிந்த கொள்வது என்பதும் பேதமையே
ஆணியறைவது போல்
புரிய வைக்க திராணியற்றவரின்
வலி அது

ஆக
வலியும்
வருத்தமும் எல்லாம்
வார்த்தைகள் தான்
ரணமுற்றவன்
ஊதிக் கொள்வதே
வாழ்கை